Günler Zulümdür Bana Şiiri - Bülent Baysal

GÜNLER ZULÜMDÜR BANA

Esen sam yelinin, yükü ağırdır bana
Yalanmış sözlerin, eziyettir bu cana
Anlatmak imkansız, bil ki değmezmiş sana
Düşler alev, ateş, günler ölümdür bana

Ne seyrine yar, yaslanmaya dağ kalmadı
Ne boşluk doldu, ne dolu derdimi almadı
Solar dedim gönül bahçem, hala solmadı
Geceler göz yaşı, günler suskundur bana

Vaz geçtim şu candan, efkarı güne gömdüm
Beklerim gelmez, virane hallere döndüm
Tutuştu can evim, göz yangınımda söndüm
Yürekte isyanım, günler zalimdir bana

Güne yazdım derdi, gün ağladı ben sustum
Aşk harında yandım da hep gölgeme pustum
Her akşam, her kadehte, bir çift gözde coştum
Gecelere feryadım, gün küskündür bana

Boşuna tükettim, beyhude ömür gömdüm
Bir hayel peşinde, yıllarca yandım döndüm
Hiç yarın olamadım, sende ben hep dündüm
Geceler zindanım, günler zulümdür bana

Bülent Baysal