Günler uzamaya başladı
bir kez daha,
ve,
bahar bir kez daha yakın artık.
Her,
günlerin aydınlık zamanı uzamaya başlaması,
bende farklı bir duygudurum sürecine girmeme neden olur, nedense.
Bir beklenen,
gelecekmiş duygusuna kapıldığım,
bir beklenen varmış gibi.
Değişen nedir ki aslında,
yaşantımızda?
Gelmesi beklenen,
ne olabilir ki?
Aydınlığın nedeni;
güneş...
Güneşin doğduğu,
ve de battığı...
Kendi kendimize yarattığımız beklentilerin asıl nedeni kendimiz değil miyiz?
Dönen biziz,
sabit ve asl’olan güneş,
Değil mi?
Beklenti,
her defasında o insanın içinin hafif ürpermesinin nedeni olan beklenti.
Kışın,
bir yalnızlık hissine gark etmesi insanı,
ve özlemlerini,
ruhunu saran,
Körüklemesi.
Engel olamamak,
hayır,
belki de körüklemek,
daha da kendini kaptırdığı melânkoli ile.
13 Şubat 2020
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 18:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!