Günler Ninniye Dursun (GÜLCE-SONE’M)
Aşkı derbeder eden zülfü kızıl güzel yâr,
Göz uykuya uymuyor gittiğin günden beri.
Düşler ömür vurgunu dilim olmuş gelberi,
Sevdanın som tahtında kim oturur bahtiyar.
Sularken gözyaşımı nemlensin gül budağı,
Bir bahar mevsiminde bürünsün goncalara.
Derdimiz damsız duman yön verip bacalara,
Boğmasın son hazanda gönül denen bu dağı.
Yıldızları sağarsak ay kopar günahından;
Gelmezmiş bedestene bir mutluluk serisi,
Son mehtaplı gecenin biz kalalım vârisi.
Döle yatsın yarınlar beslensin gül şahından;
Günler ninniye dursun boyalı beşiklerde,
Baht doyuran acılar sürünsün eşiklerde.
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 18.2.2012 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)