Eyyâm geçiyor muntazaman mu’cibi devran
İnsan gibi hayvan da nefes almada her an,
Mestûr olan insandaki can, böylece izhâr.
Enhâr akıyor koskoca deryâlara doğru
Zürra’ su ararken boşa isrâf gibidir bu,
Bulmaz bunu uygun küçücük çay, koca cuybâr.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta