Çocukken göklere savurduğum ok
Dün düştü, göğsüme saplandı benim..
Kanım damlamamış gün yok, gece yok..
Gölgesinden ağır gelmez, bedenim! ...
Dostlar, kışta unutulmuş bir çiçek..
Selamı, sabahı, renkleri donmuş!
Bir gelmez baharı kim getirecek?
Dallara, şen şakrak serçeler konmuş...
Diyorum, çektiğim kendi gönlümden
Aynalara koştum hep, güneşleri bırakıp! ...
Aksi, güneşlerin; bilmez halimden
Bahşetmez nurunu, ardına takıp...
Gelsin artık, semaların kartalı
Pençesinde, çelikleri eriten
Yemyeşil, nur saçan bir tuba dalı..
Sulardan alevler yükseliyorken...
Çocukken göklere savurduğum ok
Dün düştü, göğsüme saplandı benim..
Kanım damlamamış gün yok, gece yok..
Gölgesinden ağır gelmez, bedenim! ...
Kayıt Tarihi : 10.10.2005 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Tek kelimeyle harika
TÜM YORUMLAR (1)