Günler doğuyor fakat odama ışık girmiyordu
Edebiyatı terketmemiştim
Sadece yeterince edep bu fahişe düzene fazla geliyordu
Yetmiyordu bu çağ karın doyurmuyordu
Kurtlar kuzu yemeye doymuyor
Kuzular akıllanmıyordu
Hepimiz bu resmin bir noktası olduk zamanla
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Gönlümüzün odası sevgi ve dostlukla ışıklanır
mutluluğumuz artar, ikiye katlanır.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta