Her karanlık çöktüğünde,
idam sehpası, kurulur ruhuma,
günler cellatım olur;
saatleri, pranga diye, vurur boynuma
Sensizlik denizini, aşmak için,
biniyorum, o köhne, uyku sandalına,
düşümde, seni yaşıyorum;
dokundukça, gözlerim yanıyor,o kumral saçlarına
Kayıt Tarihi : 4.12.2014 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!