Günler bu aşka müebbet dese de,yıllar bi ...

Sana yazmayı,
yazabilmeyi çok seviyorum..
bu senle konuşmama engel olsa da vazgeçemiyorum sana yazmaktan..
sana yazarken nefesimin duruşunu hissetmeyi seviyorum..

her yazdığım kelimeden sonra onların bir cümleyi,
her cümlenin bir mektubu,
her mektubunda sana benden,yüreğimden kopup gelen bir parça oluşunu
ve senin bir yerlerde bir kele bir mabet gibi inşa edişini bilmeyi seviyorum..

saatlerce bıkmadan usanmadan sana hep aynı heyecanla yazdıktan sonra,
harflerin gözümün önünde dans etmelerini ve en sevdiğimiz şarkılar eşliğinde ismini her baktığım yere taşımalarını seviyorum..

cümleleri birbiri ardına sıralarken karışan anlamları,devrilen cümleleri bile hep aynı samimiyetle
senin hafif tebessümlerinle çözmeni seviyorum..

her bitirdiğim mektubun sana yazılacak yeni mektuplar için bana ilham vermesini,
hep masallarda anlatıldığı gibi beyaz güvercinlerin sana mektubu getirme olasılığının yüreğime verdiği sevinci
ve bu sevince karışan hasretinin biteceği günü hayal etmesini seviyorum..