Günışığını Gördü Yaralar

Yine günışığını gördü yaralar..

Sınırları çizilmemiş aşk
Uçsuz bucaksız derya gibi
Kendi içinde basireti bağlansa da
Yinede kuytularda saklanıyor
Sanki vurulmaktan korkuyor
Gündüzü geceye eşdeğer artık..

Her nereye gitse heybesinde
Parçaları yamalı bir aşk..

Tarifi olmayan bu içsel sanrı
Yer ve mekanı olmasa da öyle canlı ki
Neredeyse çevresinde nesneleri bile inandırıyor
Yokluğunda ki varlığına
Takılıp tökezlese de düş'müyor
Yılmadan kalkıyor ayağa yine umutla

Fiyakası hiç eksilmedi öyle duru ki
Hala yakışıklı gözalıyordu yaralı aşk...

Bir eflatun..
29 11 2010 İzmir