Günışığında Yakamoz Şiiri - Amedli Şair

Kaç zamandır şiir yaşar oldu
Yüreğimde.
Rüzgâr sesleriyle
Kelebeğin kanatlarındaki alev renkleriyle
Sorulmamış soruların
Verilmemiş cevaplarıyla,
Bitmeyen ayrılıkların sonsuz kederiyle…

Şiir kimi zaman bir masaldı
Destan kimi zaman,
İçinde umut, acı taşıyan.
Ve kimi zaman ise,
Yüreğimin başköşesindeki yalnızlıktı,
Açmayı unutmuş bir çiçek gibi…

Ve geçmiş hala
Uzak değilken hayallerin sırrında
Yenik düşmüştüm korkularıma.
Anlatamazken içimdeki hasretleri
Dinmeyi bilmeyen sancıları…

Korkularım içimi kemiren
Bir fareyken,
İçimde kalan son kalıntılarla
Kalemime akıttım,
Masal tadındaki şiirlerimi…

Korkuyorum,
Evet.
Hem de her an.
Dört bir yanımı kuşatmışken karanlıklar,
Yanı başımdayken soğuk bir rüzgar gibi
Ayrılık,
Işığı arıyorum,
Işığı.
Vurulmuşken zincire
Karanlık bir şehirde…

Biliyorum.
Işık yürekte,
Işık gözlerde,
Işık bir tek yerde…
Ve ışık seni sen diye bildiğim her yerde…

Biliyor musun,
Hep uzak kaldı zaman.
Dün,
Bugünün habercisi gibi
Geçmekte yıllar, birbirinin ardı sıra,
Hala suskunken gençliğimin baharında…

Oysa,
Yüreğim şiire gebeydi zaten
Sen isterken kendi hikayeni…

Şimdi ben,
Seni sana anlatıyorum
Anlatmayı bilemeyen sözlerimle…

Kör gözlerle baksam bile,
Yüreğinin ışığını görüyorum,
Gözlerinde.
Unutmuşken gözlerle konuşmayı
Ve karanlıklar içindeyken ben,
Sönmesin isterim
Gözlerindeki ışık…

İstemem ağlayasın,
Ben gözyaşlarımla vurulurken her gece,
Acısını bilirim,
Her bir gözyaşı damlasının.
Bu yüzden,
İncinirse gözyaşların,
Kapanmaz yaralar açılır yüreğimde…

Ve bahar gülüşlerin
Sıcak sözlerin bitmesin isterim
Sensizlik iklimlerinde,
Bir tek kış iklimleri yaşanırken
Yaşadığım zamanlarda…

Şimdi anlatırken
Kalemim seni
Söz kifayetsizleşiyor…
Yetmiyor seni anlatmaya,
Bildiğim hiçbir yüce sözcük.
Anlamını yitiriyor her bir kelime
İçimde takılıp kalan çığlıklar gibi…

Ve ben hala
Aptal gibi
Kelimelere sığdırmaya çalışıyorum
Yüreğinin eşsiz güzelliğini…

Şimdi tükenirken sözcükler dilimde
Yine yıldızları toplamak geliyor içimden.
Ve yağmurun sesi,
Rüzgârın süvarisiyken ben,
Yıldızlara resim çizmem
Garipsenmez, değil mi?