Günışığı Şiiri - Sıla Bakır

Ayaz düşmüş gecenin ışığında,
Günışığına yürüyorum.
Yorgun, ağlak ve suskun!
Neredesin sevgili, yoksun!
Kaybettiğim savaşın ortasındayım
Yorgun, ağlak ve kırgın!
Zırhım, darbe almış,
İçim kan ağlamış.
Yoksun sevgili!
Siman yok, sen yok!
Bu akşamda, yürüyorum,
Günışığına!
Sonu uçurum olan aydınlıkta,
Sabahım gece gibiydi.
Yorgun, ağlak ve dargın!
Unutuyorum simanı!
Nerdesin sevgili?
Ben neredeyim?
Perde inmiş kalbinin neresinde?
Söyleme!
Biliyorum, günışığındayım...