Güngören'in Ardından İstanbul ve Yağmur

Güngören'in Ardından İstanbul ve Yağmur

Gökle yer arasındaki çılgınca bir muhabbet mi bu?
Yoksa göğün savaş açışı mı yere?
Sudan askerleri mi milyonlarca hışımla saldırıyorlar yeryüzüne?
Gök; adeta bir savaş davulu;
Öfkesini ilan etmekte.
Yoksa Güngören'deki masumların kanlarını mı temizliyor gök?
Utancını mı tükürüyor üstümüze?
'Hani yaratılmışların en şereflisi kılmıştım seni ey Adem;
Nankörlük ettin' mi demekte?
Gökyüzünün midesi bulandı da,
Kusuyor mu üstümüze?
Şehitlerin doyamadan gittikleri dünyaya gözyaşları da var mı bu sert damlaların içinde?
Düşecekler mi sevdiklerinin çatılarına bir günlük koca bir özlemle?

Gök; öfkeli belli:
Hesap sormakta.
Lakin, Tanrım!
Her aracı mübah görenler
Şimdi eminim rahat rahat uyumakta.

Yarab! Onları da sen yarattın.
Can çalmayı helal bilen hırsızların,
Neden uykuyu haram kılmadın gözlerine?
Sabır da yağdıracak mısın göklerden
Yağmurun dindiremediği alevli nefeslere?

Olmayı beceremedik işte adem oğlu insan:
İki ayaklı mahluklarız;
Ruhlarımız sürünmekte.
Sabra muhtaç yürekler;
Bil ki,
Varlığını şiddetle dilemekte,
O büyük hesap gününü heyecanla beklemekte.

29 Temmuz 2008
ARZU BAŞLANTI