Seni göremiyorum bana çok uzaksın
Ellerim bomboş kaldı bırak da kalsın
Ne yapayım vaz gecemiyorum canımsın cansın
İçimde hasretin kor gibi yanıyor bırak da yansın
Çogu kez sus diyorum söz geçmez gönlüme
Olsun be ben ölüme bile giderim seninle
Hava öylesine soğuk ki dışarıda
Sanki bir buz çölündeyim
Yapraklar üşümüş dökülürken bir bir
Kalbim kor gibi yanıyor neyleyim
Şimdi çok uzaklardasın benden
Yağmur çiseliyor yine yavaş yavaş
Bir gün batımı Kuşadasında..
Gözyaşları gibi düşüyor tane tane damlalar
Çarşaf olmuş uyuyan denizin üstüne.
Ve sonrası sabah,güneş doğuyor
Bir gün doğacak yarın
Herşey yeniden başlayacak
İnsanlar mutlu olacak yeniden
Kötü günler çok geride kalacak.
Ama sen yine uzak olacaksın benden
Artık ne aşk kalmış ne sevda
Herşeyin dini imanı olmuş para
Aşık olmak çok eskide kalmış
Aşk çokmuş parası olana
Masallarda kalmış kerem ile aslı
Hayatın çok gerisinde kaldım yine
Koştum ardından ama yetişemedim
Tükendi ömrüm ah çekmekle
Dertlerime bir çare bulamadım
Oysa ne güzeldi yaşadıklarımız
Hayat çok degişti bu aralar
Ev iş, iş ev oldu günlerimiz
Gün neydi ay kaçtı unuttuk
Sonu belli olmayan günlere yolculuğumuz
Dünya yanmış,sel almış bize ne
Akşam oldu yine gün battı
Gemiler ufukta kayboldu gitti
Yıllar önce ne umutlarım vardı
Ama zaman işte hepsi bir bir bitti
Oysa ne hayeller kurar insan gelcek için
Deli gönlüm dur durak bilmiyor
Sazım her teli yarim diye ağlıyor
Çok uzaklarda bir özlem var bitmiyor
Gel artık sensız günler geçmiyor
Bir garib Güngörüm gözümde yaşlar
Yoksun yine gidiverdin apansız
Bıraktın beni sensiz dermansız
Hani derdin ya biz ayrı yaşayamayız
Demek yalanmış sahteymiş aşkımız.
Şimdi bakıyorum yolarına uzun uzun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!