Yaşama İnattı son yıldırım
Son dokunuşta
Ve kapaklansa da
Seher
Bulut gizemine aldırmadan
Boşluktaki bir mavinin çürüme kokusu
Sessiz bir limandı sevgim
deniz kabukları ve mercanlardı
Süsleyen alaca sahili.
Gemiler geçerdi uzaktan
Pupa yelken
Agatta buruna burunata
Bir zamanlar çocuktuk
Şeytan uçurtmaları ile
Kafa tutardık kuşlara
Ne kadar bağırsak
O kadar çocuk olurduk
Nigar Ablama ve Küçük Hazal'a
Kendi sesine yabancıydı gece
Ne olduğunu anlayamadı insan
Kendine yabancılaşmıştı insan
Sahteliğinde mezar evlerin
İlk bedenin gömülgüğü yerde
son büyünün bozulduğu andı.
Kopmuştu insanın meyvesi
Soğuk bir rüzgarla
İlk büyüten
İlk bakışta gizlenen
Karşımda bir çift.
Bazen sıcak,
Bazen soğuk
Kıpırdıyor gizli dehlizlerinde,
İdsel heyecanlar.
Dışarda hayat
Hiç kimse anlamamıştı yaşanılanları
Bir sabah uyanıp da
Dost bir insanın bir caniye
Keskin bir bıçak haline gelişini
Saatler geceyi vuruyordu
Yıldızlar sabırsız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!