Güneydoğu Yıkıldı Şiiri - Rıfat Çakır

Sabah uyandım ki Günaydın dan önce,
Bir felaket haber, saplandı yüreğime.
Saat gece sıfır dört onyedi de,
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Bir değil, beş değil, on ilde birden
Sarsıldı tüm evler, temellerinden
İnsanlar, yataklarında uyurken
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Birlik oldu toplandı, dört yandan insanlar
Yardım için, deprem bölgesine koştular
Tutabildikleri her ele, umut oldular
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Biri iyiyse gelen haberin, bir diğeri kötü
Dışarıdaki yakınların, enkazda gözü
Tir tir titriyor, beklerken, insanın içi
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Her dakikanın, her saniyenin önemi büyük
Yüreklerde umut, duygular bölük pörçük
Her beden kaldıramaz, işte, öylesi bir yük
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Dışarısı ayaz, soğuk, sanki görünmez bir ok
Eller kilit, gözler yaşlı, dilde söz çok
Beterin beteri olsa da, bundan beteri yok
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Yerle bir oldu binalar, yitip gitti, binlerce can
Yüreklerde acı, dillerde ağıt, feryat, figan
Rabbim ver sabrını, sendedir derman
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Müslümanım, kadere inancım var, tamam da;
Kul hatası yok mu? bu aman da…
Dilimde, bedduam da var, duam da
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.
Dilerim ki son olsun bu kayıplarımız,
Belki artık mal değil, can peşinde koşarız
Acaba bundan garı nasıl, ne ile akıllanırız
Güneydoğu yıkıldı, göçtü dediler.
Evler binlerce cana, mezar oldu dediler.