Güneydoğu Anadolu insanları hüznün kalel ...

Ne vakit yüzlerine baksam
Derin bir hicranın izlerine şahit olmuşumdur
Suskun bakışları, boyun büker tavırları, edep içinde ki edaları
Kimi zaman içimi sızlatmıştır, mecburiyet prangası melalde okunmuştur

Bu insanları çaresizliğe gark etmek
Politik takiyelerle sadakatini test etmek
Onun masumluğundan nükseden kalbi letafeti görmemek
En azından aymazlık ve pişkinlik olarak değerlendirilmesi gerken gerçek

Ne çocuğun halini hakkıyla sormak
Ne annenin fedakârlık yarışını hissederek anlamak
Babanın geçinmek için çaresizliğin girdaplarında ezildiğini fark etmek
Terki diyar yapmak zorunda bırakılmak, hasret ve gözyaşlarını görememek

Yanık sesten nükseden nidayı dinlemek
Ruhun ve kalbin suskun çığlığında bir an titremek
Dini mübine karşı sadakatlerini ve itminan olmuş hallerini şehretmek
Medreselerde talim etmeyi en ziyade haslet bilmek, sözün gücünde serinlemek

Örf ve âdetin esaretine bırakılan canlar
Can ve mal güvenliğini yerine getiremeyen makamlar
Vesayet altında yıllarca eziyet ve hakarete duçar edilen insanlar
Artık canına tak dedirten, her ne kadar sabrı bilse de alenen kast eden zanlar

Mahremiyetini dikkate almayan aymazlar
Birlik ve beraberliği çok geç fark eden belam tipli adamlar
İman ve akide birliğini zedelemek için hurafe ve şeyh gammazlığı yapanlar
Milletin mahşeri vicdanında, görsel araçlarda, yazılı medyada alay edilen faziletli cefalar