Hayatımın son güney yeli
Estin geçtin yirmi semalarımdan
Gözyaşlarını bıraktın üzerimde
Gölgen var buğlu gözlerimde
Rüzgar her estiğinde, güney yeli gibi esiyor
Güneş her doğduğunda, gülümseyişini görüyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
