Güney Aslan Şiirleri - Şair Güney Aslan

Her zaman bir hikayenin dışında kalmak insana çok acı verir mesela bir arkadaşınla bir yerlere gidip eğlenmek istersin ama onlar seni aralarına almaz işte bu çok kötü bir piskoloji hiç bir zaman bu kadar nefret etmeyin insanlarınımız dan
bu yolculukta bir çok başarılı projelere imza atabilirsin onlar seni dışlamak isterse sen onlardan önce davran ve onlarla muhataplığını kesebilirsin çünkü onlar hep oradalar ve asla ayrılmayacaklardır seni hep kullanacaklardır bugün seni üzen  seni dışlayan yarın aynısını yapar yani sen vazgeç öylelerinden onlar senden vazgeçtiğinde yenilirsin hayata karşı bakış açın değişir insanlara karşı asla güvenin kalmaz ve bütün herkes böyle  gibi davranırsın ve asla güvenemezsin insanlara seni başında yok sayanlar sonunda yok olacaklar. Önce keşke tanımasaydım demeyin şimdi anlatın kendinize bunlar iyi değiller ve beni hiç bir zaman değiştirmeye çalışmak zorunda kalmayacak lar ve aralarında sürekli dışında kalan olarak hayatına devam edeceksin bizi var eden değerlerimize sahip çıkalım ileride bu tür pişmanlıkları yaşamak istemiyor san kendi elinle dışlanan adam olmak istemiyorum diyorsan sen onlarla bir konuşma arzusu dahi aklında kalmayacaktır nekadar anlatmam gerekiyorsa o kadar anlatırım ve sende aklın fikrin arasındaki gel gitlerini dahi fark edemezsin
Ben buraya yazdıklarımı her zaman korkmadan anlatabilirim ama sen yine de sen bilirsin var gibi görünüp yok olmak mı yoksa var olup onların arasında dışlanan olmak mı yoksada kendi hayatını kuran okuyan dinleyen ve insanımıza güvenenlerden mi olmak istersin peki ya senin için en önemlisi nedir. Yorumlarda sizleriş bekliyorum iletişim kurun benimle

• Dikkat Edin
Bir millet her nesilde Yeniden doğar
Yani bir nesili yaşatan kendi gelenekleridir.
Örf ve adetleridir
Kendi kültüründen gelmiş süzme süzme kültürüdür

Bana şimdi sus deme, Kaç zaman içime attım seni Yalandan gülerken yüzüm, Gizliden gözyaşıma kattım seni Bana şimdi sus deme, Görmek istemiyorsan kapat gözlerini, Kanıyorum; çare olmadığın gibi, Vurma bir de acı sözlerini Gün gelir sevdam nefretim olursa, Sınırlar tutamaz isyanımı Bilinmezi yol bilirim, Yakar giderim sol yanımı Bana şimdi sus deme, Sustukça çığlıklarım çığ olacak, Gökyüzü dar gelecek sesime, Bana şimdi sus deme, Gün gelir elbet unuturum seni, O gün ne sen kalırsın bende, Ne de ben kalırım bu bedende, Ama ne olur gülüm, Bana şimdi sus deme

Ağlamıyorum artık çünkü benim gökyüzüm bulutsuz
Umutsuzum evet yıllar önce kaybettim huzuru
Durum bundan ibaretti yani benden uzak durun
Adın dilimde ibadetken aldı kader tuzuk kurup

Şimdi ellerimden tutup kurtarır mı hayat beni

CANINIZ YANAR
Bizi üzen insanları daha ne kadar yanımızda tutacağız ? Daha ne kadar tahammül edeceğiz onlara ? Hayat kısa , zaman o kadar çabuk geçiyor ki… Hayatımızı yaşanabilir kılan şeyler olmalı bizimle. Günümüze anlam katan , yüzümüzü güldüren , pişmanlık duymayacağımız ve her daim gözümüz kapalı güveneceğimiz insanlar olmalı. hayatımızda
Canınızı Yakan , her kim varsa hayatınızdan çıkarın. Kimsenin sizi üzmeye hakkı yok , aslında bunu hepimiz çok iyi biliyoruz ama nedense kimse kolay vazgeçmiyor. Bile bile acımızı ağırlıklı bir baskıyla üstesinden gelmeye çalışıyoruz . Daha da çok zorlaştırıyoruz hayatı. Gerçi kolay olan ne var ki bu hayatta ? Sevdiğiniz kadar sevilirsiniz , kim ne kadar değer veriyorsa size siz de ona o kadar değer verin bu hayatta. Fazlasını verdiğinizde hepsi gidiyor. Hayatından Ağır geliyor bazı şeyler. Anlayamıyorum insanları. Bir insan seni seviyorsa neden bunu gözlerine bakarak neden söylemiyor ki ? Neden her şey dış görünüş , para , mal mülk ya ? yakışıklıysa tamam , güzelse tamam kafası var ? Cüzdanı doluysa her şey halloluyor mu ya ? Yeri gelince zengin de olabilirsin , makyajla güzelleşe de bilirsin ama karakter ne yaparsan yap değişmiyor. Dışınız farklılaşabilir , içiniz hep aynı kalıyor. İyiysen hep iyisin , kötüysen de hep kötüsün. Kalp ve vicdan denen şey ne yazık ki kolay bulunmuyor , bulunduğunda da değeri bilinmiyor. Varsa yoksa dışımız değil mi ? Böylelerinle bir dakika bile zaman kaybetmeyin. Onlar sevmeyi bilmez , bilemez. Yüreğinize , yüreğiyle gelenleri alın. Onları sevin.


Elbette bazı şeyleri bir anda silemezsiniz. Anıları , acıları… Ama zamanla hiçbirinden iz kalmadığını göreceksiniz.ve farkına varacaksınız

ÇARESİZİM
Hayallerimin sıkışıp kaldığı , umutlarımın can çekiştiği bir çaresizlik içindeyim. Ne geri gidebiliyorum ne de ilerleyebiliyorum. Öylece beni kurtarmasını bekliyorum. Yolunu şaşırmış , mucize bekleyen biriyim sadece. Boş umutlarla beslenmekten yoruldum. Kalakaldım bu çıkmazın ortasında.
Neden bir anda değişir ki insan ? Kendisini en çok sevenin kalbini niye acıtır ? Nasıl silmez uğrundaki gözyaşlarını ?
Büyük umutlarla yola çıktığım aşkta , hazin hikayelerle bir uçurumun kenarındayım. Tutunacak tek dalım olmana rağmen beni buraya iten de sensin. Her şeye rağmen yine de sana tutunuyorum. Tut ellerimden , kurtar beni bu zindandan. Hafiften bir rüzgar esen , ağaçların fısıldayarak şarkılar söylediği , sonsuz maviliğiyle huzur veren bir deniz kıyısına götür beni. Orda sar yaralarımı. Bütün acılarımızı dökelim denize…

Bir çocuk gördüm işte o gün hayalimde
Sonradan kayboldu bak gözlerimin içinde
Gözlerime bakıyordu bakamadım utancımdan
Oturdum ve ağladım çünkü o çocuk yetimdi

Bir sigara yaktım derdi dağlardan büyüktü

Karanlığın gölgesinde yarım senemi feda ettim
Bu dünyada başıma gelmiş, en güzel bir felaketsin
Snapchat'ten mutluluğunu, her günüm de izliyorum
Son bi kez de olsa lütfen vedalaşmak istiyorum

üç ay oldu-bitti halen tek bi surata bakmadım

SEN DE Mİ DÜŞÜN DÜN

Çok Düşündüm senden önceleri sabahı edemediğim günleri ve bunların vebali çok büyük sen yokken yıldızlarla konuşuyorum geceleri seni beklerken türlü düşüncelere dalıyorum sahi hayat kokum yok mu bana çıkan yolun var biliyorum o günlerin hatırına seni sevmenin hatırına Ogünleri iple çekiyorum elbet senin yokluğun bir yıldız kayar tuttuğum dilek senden başkası olamaz unutma her aşk bir gün bitecek ama benim sevgim hep sonsuz kalacak
Bu nasıl bir sevgiydi ki onca yılı tek bir yürekte yaşayıp, tek bir soluğa sığdıran. Şimdiler de insanlar sevdayı da, huzuru da bakiyeli bir telefon gibi kullanıyordu.
Olduğu zaman sonuna kadar tüketirdik birbirimizi, ama olmadığı zaman o telefonun yüzüne bakmazdık. Halbuki asıl direniş elde avuçta yokken gösterilen olmalıydı.

Güney Aslan 02.10.1993 Gaziantep'te dünyaya geldi.

Gaziantep'te Orta okul ve liseyi bitirdi

Çok küçük yaşlarda iş hayatına giren güney aslan kendi bütçesiyle ilk bilgisayarını dizerek bir çok programlar nasıl yapılıyor diye merak ederek çıktığı bu yolda ailesinden destek görmeden kendi dizdiği bilgisayar başında zaman geçirenler için başından beridir yanlış anlaşılmasın dan kaynaklı bu yolculukta bir çok başarılı projelere imza attı