Sen,
Nasıl böyle sevilmeler için yaratılmışsın?
Burcu burcu aşk kokuyorsun ihtiras saçlarını salladıkça.
Sen,
Nasıl duruyorsun?
Böyle harap,
Böyle bitap,
Küçük kalplerin gözleri o büyük sevdandan korktukça.
Korktukça daha da yanlız.
Kaldıkça.
Demek ki sıcak odalarında
Muhteşem o aşkı hâlâ düşleyenler
Haksız intizarda.
Sevsem mi ki seni?
İşim gücüm de yok ama halihazırda
Olmaz ya...
Kusura bakma
Ben de bu güzelliğinden korkarım.
Baksana bir yangın,
Uçlarımı sarmış bile inceden.
Ya beni tümden
Güneşten sıçramış köz gibi derinden
Yakarsa nefesin ne yaparım.
Yandım küçüğüm,
Çek ellerini ihtiyar düşlerimden.
Ben en az Zümrüdü Anka kuşu kadar yandım.
Ölmemde acıdan ben.
Bir gün yeri gelir,
Bir Zümrüdü Anka kadar daha yanarım.
Kayıt Tarihi : 6.11.2013 08:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Başak Ulutaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/06/gunesten-sicramis-kozden-gibi-derinden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!