Güneşten önce yüreğe dolan

Güneşten önce yüreğe dolan…

Ruhum çok büyük sıkıntıların,
Soluğunu çekti içine,
Daraldı bir kumpasta,
Çok sendeledi, baş aşağı düşmedi,
Direndi gür nefesinde,
Hayata seslendi,
Bedenine can veren,
Dokunuşunda güçlendi…

Bir gün sende duyarsın,
Tutkunun çığlığını teninde,
Bir çılgın gibi dağılmış,
Hayallerini toplarsın iç çekerek,
Kimi zaman yorgun duyguların,
Kan ter içinde yığılmış,
Solmuş gözaltındaki morluklarda,
Gizlenmiş durduğunu görürsün…

Suskun yolların,
Bataklık adımlarında sürüklenen,
Bir ömür akıyor ırmak yatağından,
Uzaklara doğru,
Tüm çaba sevgi için veriliyor,
Emeğini ilmek ilmek dokuyor,
Bir aydınlık doğuyor,
Güneşten önce yüreğe dolan…

Oktay ÇEKAL
19.03.2012-13.24