Güneşten önce gel Şiiri - Nilüfer Veliec ...

Güneşten önce gel ki gecem aydınlansın...
Gel ki kızıllaşsın tan; olmasın şahit
ne ay ne yıldız...
Yalnızlığın bittiği vakit gece;
ne çocuklar doğuruyoruz gizlice...
Sonra salıyoruz çocuklarımızı
mutluluk maskeleriyle yalnızlıklarına...

Başlarında vızırtı,
yüzleri belli olmayan sevimsiz oyuncular...
Ertesi gece yeniden doğuruyoruz çocuklarımızı yalnızlığımıza...

Dost olmuyoruz hiçbiriyle
kaybolduklarını görüyorum oyuncular arasında...

Bu yüzden bir çocuk daha...
bir çocuk daha doğuruyorum yalnızlığıma...
Vakit gece...
büyümekte içimdeki çocuk...
güneşten önce gelecek mutluluğuma...