Güneşten Gelen Şiiri - Şehane Osman

Çohalı verir duygular
İçim kıpır kıpır olur hep
Hep o istem dışı gülüşüm belirivi veirir yüzümde
Mutlulukla

Geçen her günün hesabını sorar yabancılar karanlıkta
Kalabalık sokakların misafirleri
Her kes yaşlılığa koşuyor
Başka dili konuşuyor
Ecnebi

Kahve kokan odalarda çaylar içiliyor
Yine bardaklar ağzına kadar dolu
Yine karnı açlar toplanmış bir araya
Konuşuyorlar öylesine
Ahmakça

Hesabı soruluyor yapılan mutluluğun
Kilosu kaç para bilmem ne
konusu dönüyor
Etrafımda olaylar olaylar üstüne kurulu
Zorba

Umutsuzluk baş alıp gidiyor
Bütük lafı dinle diyen teyzelerin ciyak ciyak sesleri
Atıyor kendini balkondan aşağı
Kimisinin kafasına düşüyor
Ölü

Kimse kimseyi anlamadan yanlışlarını diretiyor
Elinde sahtekarlıklar sıkıştırıyor doğruları
Yine yalanlar örtüyor yüzlerin üzerini
Sahtekar

Her şey yalan her şey sahte karanlıkta
Büyüklerin masasında
Ekmekler az
Yalanlar çok onların dünyasında
Karnı büyük amcalar yemiş
Görmemiş

Yavaş yavaş değişi veriyor düzen
Silini veriyor yüzler birer birer
Kan içenler gibi saklanıyorlar güneşten
Ve aydınlık doğuyor üzerimizi
Ne hoş

Gün o güneşe doğuyor
Yine saat beş
Sabahın beşini gösteriyor
Ve aklıma geliyor yine şımarık hallerim
Yine gülümseyi veriyorum
Kırmızı