Güneşten Ay Çizdim Şiiri - Göksu Akyüz

Güneşten ay çizdim bugün.
Kim bilebilirdi ki sabahın olduğunu
Belki de bana göre hâlâ geceydi.
Bir kuş güzelliği ya da vapurdaki simitçinin bağırışı mıydı sabah?
Bana göre değildi.
İç benliğimin, kaybolmuş sokaktaki, çaresizlikten kurtulması gerekti.
Gece insanın içindeydi, hep var olmuş bir şekilde hem de

Güneşten ay çizdim bugün.
Saygıya, sevgiye yer verdim resmim de.
Sabahın sevgisi, ve geceye olan saygısı.
Suskundu, yolda yürürken kendisi yoktu.
Gecede bırakmıştı tortuları kalmıştı yanına
Oysaki gecenin karanlığına, sabahın yaydığı ilk yarı karanlığı seçmişti.
Gözü karaydı, tek tercihi de bu değildi çünkü o yaşama ölümü tercih etmişti.