Güneşsiz Hayatlar Şiiri - Halil İbrahim ...

Karar verildi,
Boynu bükük kaldı babam elindeki kehribar,
Hangi yürek dayanır buna,
Şimdi daha da koyuyor annem,
​ Gözlerindeki damlalar.
Duvarlar nemli, küf kokuyor umutlar.
On beş adım en uzun volta,
Kalpten beyne kiriş gibi sürgülü kapılar.
Birer buz sütunu, paslı demir parmaklıklar.
Yüreğimin inşaatında sıvası dökük duvarlardan
​ Sızıyor pişmanlıklar.

Çaresizlik bu olsa gerek,
Gökyüzünün mavisine, ayın ışığına özlemli hıçkırıklar.
Renkler daha anlamlı şimdi;
Koyu koridorlar,
Siyah ranza,
Gri zemin,
Kara gece,
Karanlık yaşamlar…