Güneşli Şiir Şiiri - Mert Ali Bedel

Bu gün güneş sen adım atınca doğdu
Kapından gönlüme sanki bütün düşlerim toplanmış her gece düşlediğim yüzünde.
Düşermem, emanetini saklarım içimde.
Gönlüm çöl sanmıştı her yanı, fakat şimdi anlıyor yüzünün kıyısında gökyüzüne baktığını.
Karlar yağsın saçlarıma, saçlarına.
Kuş koyacağım yürüdüğün bütün yollara.
Zira sensin yaşamın sırrı, sen değdin şiirime, biraz da kokun bulaştı.
Al çıkar bütün her şeyi benden,
Sen kalırsın geriye benden.
Bendim de yanar bu kor.
Bu gün güneş sen bakınca doğdu,
Geç anladım bu kadar güzel olduğunu.
Sensiz geçen her anımadır bu isyanım,
Seni tanıyınca farkına vardım.
Şairim dururum, el pençe fermanım olsun.
Dilinden düşen her bir hece
Gece düşer gözlerine.
Kapatma gözlerini, bir ben var içinde.
Bu gün güneş sen gülünce doğdu,
Bir yaşamak oldu tebessümün.
Bir ben oldu,
Bir sen oldu.
Unuttu gamı, kederi garip gönlüm.
Bir gülüşe kurban oldu.
Cennet aktı dudaklarından,
Silemedim, gözlerim doldu.
Bu güneş seninle doğdu...