Gün doğmasa hiç artık
Akşamın gölgesi üzerimde kalsa hep,
Uyuyan denizi gıdıklayan gemicinin feneri
Hep yansa.
Yıldızlar, fal baksa bana,
Doğmasa işte güneş inadına
Doğmasa.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
'.....Aslında ben geceleri severim, gündüzlere nispeten. Geceler daha yakındır hep kendime söyleyip inandığım yalanlarıma. Ve hep geceleri kazanmış, gün doğuşuyla kaybetmişimdir kazanımlarımı. Özellikle yağmurla sıvanmış geceler daha bir özeldir. Bana yanımdayken elini tutamadığım sevgilileri hatırlatır, bazen iliğime kadar her anımı benden alanları. Herbiri birbirinin ardından batarlar. Güneşler doğa dursun ben gecelere hayran, gecelere özlem yaşarım. Umutsuzca beklerim doğan bir güneş olsunki, batamasın birdaha. Kaçamayım karanlıklarıma....''' Karanlıklar daha yakındır ruhuma... Onlar ki yalaka onlar ki dalkavuk. Karanlıklardır görmek istemediğini görmek istediğin şekilde gösteren. Hiç gözükmek istemediğin zaman seni en derinine gizleyen. Severim geceyi , gündüze nispeten!
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta