Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
'.....Aslında ben geceleri severim, gündüzlere nispeten. Geceler daha yakındır hep kendime söyleyip inandığım yalanlarıma. Ve hep geceleri kazanmış, gün doğuşuyla kaybetmişimdir kazanımlarımı. Özellikle yağmurla sıvanmış geceler daha bir özeldir. Bana yanımdayken elini tutamadığım sevgilileri hatırlatır, bazen iliğime kadar her anımı benden alanları. Herbiri birbirinin ardından batarlar. Güneşler doğa dursun ben gecelere hayran, gecelere özlem yaşarım. Umutsuzca beklerim doğan bir güneş olsunki, batamasın birdaha. Kaçamayım karanlıklarıma....''' Karanlıklar daha yakındır ruhuma... Onlar ki yalaka onlar ki dalkavuk. Karanlıklardır görmek istemediğini görmek istediğin şekilde gösteren. Hiç gözükmek istemediğin zaman seni en derinine gizleyen. Severim geceyi , gündüze nispeten!
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta