Gün doğmasa hiç artık
Akşamın gölgesi üzerimde kalsa hep,
Uyuyan denizi gıdıklayan gemicinin feneri
Hep yansa.
Yıldızlar, fal baksa bana,
Doğmasa işte güneş inadına
Doğmasa.
Gün doğmasa hiç artık,
Görmesem, yakıcı gerçek yüzleri hiç
Maskelenmiş gözlerin karanlığında
kalsa gerçek.
Görmesem de duymasam.
Aramasam ateşi de,
Senide.
İşte o zaman
Muhtaç olmayız
Sabaha.
Kayıt Tarihi : 21.7.2004 20:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (1)