Güneşli bir Kasım sabahı 24 saat

Soğuktur buralar,
ayazı sakinleştirir, sonra kimileri dondurur.
Ya hissedemezsin nereye gittiğini, ya da bilinçlisindir.
Şen geçer insanlar, son zamanlar hariç,
mutlu ya da değil.

Ayazı vardır buranın
ve görünmeyen buzu dondurur,
görünen karı içleri ısıtır, azalsa da yağış son zamanlarda.
Çocuklukta çıkarsın çınlar, her yaşta, her halükarda balkona;
yakarsın o aşk ateşini;
karlar getirmiştir
emek zahmet, leğenin içinde annen.
Yaparsın zevkle ondan bir kardanadam.
Hünerden hünere iletişiminde şevkin şavkının,
dönüşür ellerinde o hünerin kardankadına cisim
ve sonra yapıtın sayıklamaya başladığında;
ne dedin, ne dedin! ne demiştin,
bulutsuz göğünde ayrılığın.
Son noktası mı bitimsiz sağırlığın.

Üzmemek için feragat,
sessizlikteki sabırdan ortaya çıkan lugat.

Erimeyecek;
beklemek uğruna,
sadece dönüşlerin.

Evet, olay bu, eğer çözüldüyse;
Yalnızca anın anca kırçıl olabilir sevda,
ve yalnızca an'ın kara.

Güneşli bir Kasım sabahı 23,
günün o son saatini bile dışlamaz;
burçsu tik takların yılların bütününe dağıldığı,
ölüm sessizliğinin kendini bütüne dağıtarak, varolmadığı...
Kendine izin veren tweety kapı;
bilelim bakalım, normalde davetkar,
açılmasına mı yolu açmıştır kapanmasına mı.