Hasreti yanlızlıkla vakitsiz gelen hüzün
Bulutu perdeleyen denize bakan yüzün
Koynunda saklanılan baharın son demeti
Arşın arşın adımla içindeki gurbeti
Ufkuna açılırken İstanbul penceresi
Alırken seni senden Boğaz'da suyun sesi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.