Sessizce ölüyorum,
Emsali görülmemiş bir karanlıkta yok oluyorum yine.
Anlamsız kederler kumpanyası sadelikle;
Ya da çaresiz çürüyor bedenim,
Şimdi tüm yollar sana...
Sessizce ölüyorum,
Yok olmak paha biçilmez.
Bana göre değil böyle keder,
Güneşimi arıyorum.
Belki de son nefesim
Lakin sabahları vahametli saatlerim;
Kargaşa yerine lüzum gereği bir kaç seyr-ü sefer
Sahi hangi baharlar sabahsız olur?
Ya da hangi soru işareti bu kadar gereksiz?
Cümle bitti;
Nokta koyalım istersen...
14 EKİM 2016
DOĞUBAYAZIT/AĞRI
Kayıt Tarihi : 20.2.2018 03:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!