Ben küçükken buldum:
ayın öğretmen;
gecenin karatahta olduğunu.
ışığı değdiğinde tenime
ilkin tebeşire kesti ellerim
kim derdi ki benden önce güneşe silgi
Çocukken aynada ben buldum:
rutubetli iki göz,
gecekondu penceresiydi görme duyum;
ağlasam her ay ışığında
“Bana da verin amca.” yazdırırlardı
ödev defterime sayfalarca?
-Bence ağlamak büyüklere hiç yakışmıyor-
Ben çocukken
belediyenin önüne adam asmışlardı
benim de silgimi boynuma
-Ne münasebet dedi Gözlüklü Sami Efendi
asılan güneşe benzer mi hiç?
-Güneş de siliyor ya geceyi...
Her asılan silgi gibi silemez
bunu da ben bulmuştum küçükken
büyükler hala bilmiyor ama
hem güneş kendini bir kuş sanıp
sıcacık giriveriyor akşamları koynuma
.
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir tasvirdi doğrusu.Tebrik ediyor,selam ve muhabbetlerimi gönderiyorum.
Ahmet Süreyya DURNA
melek ayaz
Çocukken aynada ben buldum:
rutubetli iki göz,
gecekondu penceresiydi görme duyum;
ağlasam her ay ışığında
“Bana da verin amca.” yazdırırlardı
ödev defterime sayfalarca?
-Bence ağlamak büyüklere hiç yakışmıyor-
Keyifle okudum...tebrikler ve sevgiler.
bunu da ben bulmuştum küçükken
büyükler hala bilmiyor ama
hem güneş kendini bir kuş sanıp
sıcacık giriveriyor akşamları koynuma
.
felsefi güzel bir şiir....tebrikler...
TÜM YORUMLAR (18)