Güneşle Sevişmek Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

Uzaklaşıyorsun
Suların götürdüğü yere doğru usulca
Denizin ortasına geldiğinde anlayacaksın kıyıdan ne kadar uzaklaştığını
Rüzgarlara binip gelmen de zor
Daimi bir korku var içimde
Rüyalarımı taciz eden
Senin gitmenden korkuyorum
Güllü eteğini yeldire yeldire
Alemi bana güldüre güldüre

Sesim yabancı gibi sana
Donuk, soğuk ve ıslak cevaplarından anlıyorum
Çok uzak değilim oysa hatırana
Çok olmadı
En son buseyi kondurduğumda dudaklarına
Günaha razıydın
Sanki uçmağa hazır kuşların kızıydın
Bütün aşkların dallarına konmaya gidecektik

Alnından aşağıya doğru kayan ter damlasını seyrediyorum
Yavaş ama soluklanmadan
Dudaklarına ulaştığında sanki o da titriyor hazzından
Anlatmak istediğim bu
Su damlasında kırılması gün ışığının
Darmadağınık olması o heybetli sıcaklığın
Bir başka su damlasında toplanması yeniden
Çiy gibi yaprakların üzerinde
Sabaha karşı uyanıyorum
Sen hep güneşsin

Güneşle sevişmek istiyorum…