Güneşle Doğarım Şiiri - Emrah Kurt

GÜNEŞLE DOĞARIM
ben güneşle doğarım
karanlığı boğarım
ben güneşle batarım
karanlığa yatarım

Dünya dalıp giderken
Karanlık gecelere
Güneşle doğarım ben
Dağlara tepelere

Dumanlı dağlarından
Dünyayı ısıtırım
Hiçbir canlı tarafından
Kırılmadı ki hatırım

Herşey benimle uyanır
Aydınlığa boyanır
Karanlık yüzlerini
İnsanlar bende tanır

Güneş doğarken kuşluğa
Gözüm takılır loşluğa
Uçar gider ruh boşluğa
Can kurban böyle hoşluğa

Düşerim yollara erken
Güneşi ilk ben görürüm
Yaşamak için yarını
Ardıma bakmam yürürüm

✒ 12 Aralık 1998 (22:28)