Doğurmuş kadın gibidir ufkun uzaklıklarında gece,
Âlem doğuyor, maşrıkta, ölümden hayata pür neşe
Karanlığın derin kızıllıklarından gülüşüyle güneşe,
Sessizlik, delinirken bin bir renk hayatın karanlığı,
Kim bulur? Kim kaybeder? Güneşin, işte! Aydınlığı.
Kayıt Tarihi : 30.8.2015 06:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güneşin doğuşu, hayatın yeniden dirilişi,doğan ölen insanlar ve Dünya!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!