Güneşin Yolculuğu Şiiri - İbrahim Akça 3

Bir misafir gelmişti şehrimize
Buradan bir kızın okul arkadaşıymış
Beraber okumuşlar,onu ziyarete gelmiş
Yolda gördüm onu
Parkta etrafın fotoğrafını çekiyordu
Kar yağarken çocuk gibi eğleniyordu
Uzun zamandır karı görmemiş gibi
Ilıman iklimli bir yerden geliyor belli
Yanağına dokunan kar tanelerince tebessüm ediyordu
Öyle güzeldi ki,kar ona düşemeden eriyordu.
Yanında bir de esmer küçük bir çocuk vardı
Onunla kartopu oynamaya başladı
Çocuklar gibi şendi
Sanki onunla birlikte şehrimiz şenlendi
Birden arkadaşı seslendi
"Gidelim hadi"
Bir sesle birlikte bölünmüştü düşüm
Hiç hissetmedim ne kadar da üşümüşüm.
Ben de eve dönmüştüm
Aklım parkta oyun oynuyor halâ
Ayrı güzeldi buzun üstünde kayışı,düşüşü
Kardan beyazdı gülüşü
Misafir kız bir daha gelir miydi parka
Iki üç gün hiç görmedim dışarıda
Hasta mı oldu acaba ?
Ertesi gün gördüm onu veda ediyordu
Soğuk şehrin sıcak insanlarına
Veda ediyordu
Biraz daha dursaydı
Mahallemize biraz daha ışık saçsaydı
Belli ki bekleyeni vardı
Yoksa biraz daha kalırdı
Otobüse binip ağır ağır gitti
Sanki güneş günü terketti.
Birden gözümde canlandı neşesi,çocukluğu
Başlarken güneşin yolculuğu