şerefin arka penceresinde yetiştirdim bir mor menekşe,
kandı güneşin yarım gülüşüne
ve dahi umarsız sevişine.
yandı da yandı…
tutuştu, kavruldu
kendi gibi ruhundan sarı fışkıran güneşe.
kırmızı kurdelalı bedeninde, çıtırtıların sesi geldi önce
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Benzetmesi duygulanmış ve işlenmiş yürek gömleğine..Dolup boşalan bulutlar gibi..Başarılarınızın devamı dileğiyle.Sevgilerimle esen kalınız.Erdoğan Vural
Şiiriniz bana, şunu anımsattı. Umutsuz bir sevdaya tutulmuş aşığın, karşılıksız aşkına cevap alamamı sonucu eriyip tükenrmesi..Öyle de değilmidir ki, hangimiz platonik sevdalara yelken açmadık ki.. Hangimiz kor gibi yanmadı.. Sevda ateşi düşmeye görsün bir kere. Anlamlıydı bu açıdan.. sevgi ve saygılarımla...'
kaleminiz yüreğiniz var olsun tam puanla tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta