güneş kalleş miydi
durup dururken neden arkadan vurmuştu
insan bilmediği kadar küçüktü demek ki
bildiklerini bilemediği kadar yutmuştu
güneş neden arkadan vurmuştu
biliyordu
kadın küçükken büyümüştü
bu işte bir kalleşlik yok
anladı kadın
küçükken büyüyen kadın
yaşlı yorgun zeytin ağacı
yüzünü vermiyordu
görse yüzünü
ne kadar yorgun olduğunu anlayacaktı
hüznünü göstermedi kadına
metruk yaşlı yorgun zeytin ağacı
kadın
arkadan vuran güneşin dostluğuna sarıldı
gözleri hüzün sağıyordu
sağına kar yağıyordu
zeytin ağacı kadar yorgundu
ömrü zeytin dallarına sürgündü
elinde kalan son pozu çekti zeytin ağacı
kalemde kurşun saklıydı
idam sehpası her zaman siyah olamazdı
düşündü kadın
kendi kadar sürgündü
biliyordu ki çocuklar da en az
onun kadar yorgundu
küçükken büyüyen kadın
asi ve çılgın orkide
ezanlar okunurken
çanlar çalacak on ikide
Cumhur Karaca
Cumhur KaracaKayıt Tarihi : 18.6.2008 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aynı ışığı vermediğimiz için içimizde kalleşiz.. ayan, beyan olsaydı hayrana bayram olmazdı..
![Cumhur Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/18/gunesin-vurdugu-orkide.jpg)
anladı kadın
küçükken büyüyen kadın
Sevgili Cumhur, bu aralar epeyce beyin ve beden yorgunuyum. Şiiri birkaç kez okudum amma meramımı anlatacak sözcükleri bulamıyorum bu saatte. Aslında anladığımız dilde yazılacak epeyce sitem ve serzenişimiz de eklenirdi senin dizelerinin son vagonuna. Hayat yolunda bazen geriye bakıp iç sorguyu yapmanın gerekliliğini ancak birşeyler yittikten veya ömür treni son durağa geldikten sonra anlıyoruz nedense.
Oysa sorgulanacak, şikayet edilecek, şikayet kadar da bir o kadar çarenin arkasından koşulacak ni ce zxamanlar merdivensiz kör kuyulara mahkum ediliyor nedendir bilinmez.
Neyse, şiirin içeriğiyle pek ilintili olmadı bu yorumum amma idare et işte. Ben bildiğin gibi aman ne güzel olmuş diye yorum yazmaktan katiyetle kaçınan birisiyim.
Bazen bir şiir okumaya sayfaya uğruyorum herhangi bir şairin, inan ki ilk dizesi tat vermezse hemen sayfadan çıkıyorum. İlk dizelerin şiirdeki önemi malum.
Neyse dost, bu gece vaktinde bu kadar sohbet yeter, belki bir iki dosta daha uğrarım. Bu aralar hiç sesin çıkmıyor ne hikmetse.
Selam ve sevgiyle.
etkileyici bir dil ve duygusallıkla...
yüreğiniz ve kaleminiz hep var olsun...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (6)