Güneşin üşüdüğü yer Şiiri - Arda Can Çetin

GÜNEŞİN ÜŞÜDÜĞÜ YER
Bir sevda aradım durdum
Yıllarca…
uğramadığım han,,
sormadığım hancı kalmadı,
Güneşin üşüdüğü yerde dediler bana,
Gözüme aldım bilki eceli
içimde Sancı bile olmadı,
Çaresiz geldim senin ocağına
Sevdalımı sordum her kulda
karlar erirse gelir dediler
çünkü bütün kalpler karlar altında
yanan bir ateşim var içimde dedim.
Kapandı bütün kapılar,
Karların erimesine kalmıştı yaşayacağım anılar
Dolaştım sabahlara kadar sokaklarında
Aradım seni kapı kapı sokaklarında
Bana sen sevdalısın deyip
İçeri bile almadılar
Üşüyordum bende
Söylesene dost zalim nerdesin
Aldırma be aldırma..boşverr
Senin için bu yere ölmeye geldim,
Kim ne derse desin,
Soran olursa bu serseri kim? diye
Başımın tatlı bir belası dersin,
Çünkü sen güneşin ilk doğduğu yerdesin