Güneşin tutsak çocukları Şiiri - Beşir Ç ...

GÜNEŞİN TUTSAK ÇOCUKLARI

Afaroz ettim yoksul ömrümün
En masum en haylaz çocuk yanını
Beyin ölümü çoktan gerçekleşti
Silgi ve tebeşir kokulu yıllarımın
Kavganın en deli halindeyim şimdi
Yiğit çocuklarla kol kola omuz omuza
Güneşi tutsak çocukların avazıyım

Kurşunlanmış bahar çiçeği kan içinde
Zincir sıkar sabahın cesur bileklerini
Mühürlenmiş gözleri çapaklı gökyüzü
Ve zulmün gölgesinde üşüyen bakışlar
Geceye bırakılmış öksüz melodiler
Ve tutuşarak yanan sazımın çığlığı
Güneşi tutsak çocukların avazıyım

Tebessümler kurumuş dudak kenarında
Sokaklar bile korkuyor kendi gölgesinden
Ölüm kusuyor fermandarın çirkin ağzı
Celladın soğuk ellerinde kopuyor fidanlar
Ne çok öldük 'te sığdık üç satır yazıya
Canımızı kefensiz bıraktık kara toprağa
Güneşi tutsak çocukların avazıyım

BEŞİR ÇİTAK