Güneşin Sofrasında Şiiri - Bülent Öntaş

Kadıköy'de dolaşıyor çocuklar
Sokaklarda
Kadıköy'de yan yana
Gözleri boncuk boncuk
Hayatın umudu çocuklar gözlerimin içinde
Bir tomurcuk
Filiz kıran fırtınası mayısın ortasından düşüyor yüreğime
Hüznün bin bir çeşidi
Kara kuru çocuklar düşüyor yola
Bir arife gününde değiliz elbette
Nergis çiçekleri yok şimdilik ellerimizde
Özgürlük
Uzak ve vazgeçilmez bir sevda
Yanıp tutuşuyor hayat
Bedenimde
Derin bir yoksulluk üşütüyor beni
Pencereden
İçeriye giren soğuk rüzgar değil
Gözlerimin önünde çocuklar
Üşütüyor hayat
Dört duvar arasına sığmıyor insan
Akşam duvarları delip geçiyor
Çikolata tadında bir bayram öncesinde değiliz elbette
Gün gelecek
Kardelen çiçeği açacak kışın ortasında
Sabahın şafağında
Gülen yüzler
Elif'in sevdasında çocuklar
Güneşin sofrasında