Güneşin Rengi Şiiri - Adnan Dayan

Sen eskiden böyle değildin
Küçük sesler büyük yankılar yapardı yüreğinde
Sağırlaştırırdı seni renkli gölgeler
Benim ise hapisti güneşim

Sen eskiden böyle değildin
Yüzün derin kalbine inanmazdı
Çelikten güneşlikler ve yalancı renkler vardı
Daha koklamamıştı ışığı
O güzel gözlerin

Bilinçsiz duygulardı hatırladığım
Sen eskiden böyle değildin
Dirhem ve büyük güzel bakardı gözlerin
Yalancı renklerden çabuk kamaşmaları için
Ve sen renkli gölgelerle ilerlerken ben
Çıkmaz sokaklardan seni güvenle
Kurtarmak isterdim

Gecelerinde yalnızdın hep kaçardın
Bir gölgeyi gece sandın
Sonra uyanamadın
Anlamsız bakmaya başladı güneşe rengin
Su gibi hırçın renksiz bir ışıkken
Zaman sende bazen bir kopuş oldu güneşten

Güneşin sıcağı soğuk olmalıydı seni yakacaksa
Alevin buzdan yumuşak olduğunu bilmezdin
Gözlerimi yargılamadan ateşe su ektin
Sıcağımdan kaçırır seni binbir macera
Söndürmek isterdim

Bir keşke sadece geri kalmayan
Keşke bir sarılış tesellim
Artık üşümez sana sarılırdım
Masum alevler yaşatırdı seni
Çırılçıplak susuz bıraktım

Sen eskiden böyle değildin
Kutbun hiç bu kadar çekti mi nefesini çok
Sual gibi birer bakışı anlamlandırırken
Gözlerin ile gözlerim