Ayağıma meçhullerimi giymiş yürüyorum güneşin doğduğu yere
Üzerime dünler yapışmış her tarafım yara bere
Bir elinden tutmuşum masum çocukluğumun
Diğer elimde gülümseyen bir ihtiyar
Yürüyorum güneşin beşiğine
Ceplerim tıka basa keşkelerle dolu
Korkularımın soluğu ensemde yürüyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sizi çoook alkışlıycaz,hissediyorum.tam puanlı sevgiler.
Ansızın üşüyor ellerim
Ceplerime saklanıyorlar telaşla
Keşkeler bulaşıyor ellerime
Gözüm ihtiyara takılıyor
“Çıkar ellerini evlat ” diyor
“Boşalt ceplerini güneş bizi bekler! ”
Çok derin anlamlı, yazan yüreğe sağlık.
Saygılar
Özkan Öcal
Güçlü bir anlatım ve akıcı bir ifadeyle dile getirilmiş, çok güzel bir şiir.......... kutluyorum tüm yüreğimle, tam puanımla .............Saniye Sarsılmaz
:))) alkışı hak etti bu ..çok hoş değişik kelimeler ve cümleler kuruyorsunuz ve yakışıyor dizelerinize ve final hep süper güzellikte kutlarım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta