Güneşin kızıllığında yine bir şafak atıyor
Pazartesi sendromunu parçalıyor gökyüzü
Gündüz geceye devrederken hayatı
Güneşin batışıyla kayboluyor yüzünün sureti,
Daldırıyor derinlere önümdeki Uzunköprü manzarası
Baktığım her nokta, sanki geçmişteki yaşanmışlıkların bir habercisi
Seni görmek için gerekli olan şey ise, insanın kendi kendiyle başbaşa kalabilmesi
Bu askerin seni görmesi için bir gecenin ayazında nöbet tutması gerekir, bir de sensizliğin sessizliğini yaşaması.
(Uzunköprü 5-7 Nöbeti 18,02,2011)
SAMET DOĞANKayıt Tarihi : 20.2.2011 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!