Güneşin Kızılca Olduğu An Ordayım

Çıkıp gittiğini sanmıştım hayatımdan
Hem hayatımdan hem rüyalarımdan
Ne yazık ki gitmemişsin hala
Ne yazıkki hala giriyorsun rüyalarıma
Gidişinden utanırcasına eğik başımla
Birde diyorsun ki merhaba

Rüyada da olsa başını öne eğme bir daha
Bin kere çekip gitsende
Bin kere seni sevmeye tövbe etsem de
Yine de döndüğünde
Başını öne eğme bir daha

Şimdi git artık
Ardına dönüp bakmamak üzere git
Hayatıma hayallerime
Hatta rüyalarıma bile
Girmemek üzere git
Hem öyle bir yere git ki
Yüreğimin çığlıklarını
Duyamayacağın kadar uazaklara git

Sensizliğin beni nasıl perişan ettiini
Yaşarken bile kendimi
Musalla da hissettiğimi
Göremeyecek kadar uzaklara git
Bunca zaman yanımda
Yakınımdaydın da ne oldu sanki
Yüreğmin çığlıklarını duyabildin mi?
Öyleyse ğit artık

Hoşça kal demeden
Veda etmeden git
Çünkü ben sana güle güle diyemem ki
Bu benim yüreğime ettiğim
En büyük ihanetim olur
Eğer gerçekten dönmek istersen
Yüreğinin sessizliğinden gelen çığlıkları
Ğüneşin doğuşuyla gönder bana
O an bedenimin musalla taşında
Yatıyor olsa da
Bulutla dağların arasında
Ğüneşin olduğu an
Ordayım

O an hoş geldin diyemem sana
Çünkü ben sana hiç güle güle diyemedim ki
Çünkü sen yüreğimden hiç gitmedim ki