İçime dert oldu sarfettiğin söz
Neş'eyi savdım be güneşin kızı.
Sinem yangın yeri ciğerlerim köz
Tutuşan kavdım be güneşin kızı.
Zerre kadar yokken enaniyetim
Yanlış mı okundu yoksa niyetim?
Sevdam öksüz kaldı yüreğim yetim
Bağrımı dövdüm be güneşin kızı.
Böyle konuşup da üzme hiç yoktan
Kaçmadım “kirpiğin” sandığın oktan
Şikârın olmaya razıydım çoktan
Ben sana avdım be güneşin kızı.
Kaç kere saatler hicranı vurdu
Kaç kere gelmeyen vuslata kurdu
Şiirlerim seni anlattı durdu
Hep seni övdüm be güneşin kızı.
Gözlerinden bir gün mahrum kalmayı
Düşünemem bile nefes almayı
Sensiz yaşamayı sensiz olmayı
Aklımdan kovdum be güneşin kızı.
Gözümü yumduğum geceler azken
Sen gülmediğinde güneş doğmazken
Senden ayrı bir an akla sığmazken
Ölüme tavdım be güneşin kızı.
Sensizlik uçurum; tut, atma beni
N’olur yokluğunla kuşatma beni
Eğer şüphen varsa yaşatma beni
Ben seni sevdim be güneşin kızı.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Hasan Hüseyin YılmazKayıt Tarihi : 17.4.2014 03:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğenerek okudum güfte tadında bir şiir,
Başarılarınızın devamını dilerim.
Tebrikler!...Ant+
Sen gülmediğinde güneş doğmazken
Senden ayrı bir an akla sığmazken
Ölüme tavdım be güneşin kızı......yürekden gelen dizeler.kutlarım kaleminiz daim olsun.Ant.
TÜM YORUMLAR (2)