Güneşin Kanadı Değdi Bana

Boldu Güneşim sabah uykusundan başlayıpta, uykuma kan doğrayan,
Önce kapılar karardı siyah kartonlarla sonra perdeler kapandı,
Ve giydiklerimde siyah gömlek giymeye başladım giderek,
Karartmalar başladığında bende kararmaya başladım yüreğimde..

Güneş hep yalamaya başladı nedense çıkmamacasına,
İllede dolandı etrafımda kuşatmak için beni namussuzca,
Ne elimi uzatabildim nede yüreğimi yalnızlığına bebeğim,
Bir kötü karanlık bir kötü yalnızlık hülyası sabahlarınca..

Suçmu? kime sorulmalı acaba?
Neden karartıldı önce kapılar sonra pencereler vede yüreklerimiz,
BEN kararttım işte önce kapıları sonra pencereleri vede yüreklerimizi
Çünkü GÜNEŞİN KANADI değdi bana....