Güneşin Işıltısı Şiiri - Hamiyet Yoncalık

Gün beyaza çalarken rengini
ışıltıları geldi ummandan güneşin.

sıcacık saracaktı beni belki
sinemde eritemediğim buzlara rağmen.

Öncedendi dedim, sana nâmütanâhi arzum.
Şimdilerde yıkıldı hayallerim...

Bir göz kırptı; bir gülümsedi; adeta dile geldi.
Naz edemedim, teveccüh ettim.

Teslim ol, diyordu tüm ümitvâri halinle
Korkma, sarıl güvenin en büyüğüne.

Emin olana, sevene, sevilene,
Seni gözetip, kollayana sarıl dedi.

İhanetin asla yaşanmayacağı,
Terkedilmişliğin acısını duyamayacağın gülşene.

Vuslatın en bariz görüntüsünü o gülşende yaşayacaksın.
Hissedeceksin daima ışıltısını güneşin.