Güneş her gün yeniden doğar.
Karanlık hüznün kardeşidir.
Aydınlık ışığın arkadaşı.
Gözlerime hüzün sürer karanlık
Işık aydınlatır her sabah hüznümü.
Nedendir bilinmez,
Bekleriz hüzünle karanlık geceleri.
Yalnızlığı sek içerim.
Kimselere veremem yalnızlığımı.
Güneş batınca gelir,
Çalar gözlerimin kapısını.
Yalnızlığı ve hüznü birlikte yaşarlar her gece.
Sabah olunca bırakırım hüznümü sabahın aydınlığına
Güneş her gün yeniden doğar.
Hüzünlerim sabahları terk eder beni.
Kayıt Tarihi : 1.6.2016 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!