Güneşin Günleri Şiiri - Aydın Akyüz

Biten bir günün ardından
Bitmeye aday bir gün daha başlıyor
Vakit sabah, tanyeri ağarıyor nazlı nazlı
Ezan inletiyor yeri göğü
Kıldığım namaz huzur veriyor ruhuma
Dışarıda ciğerlere çekilesi hava
Gökyüzünde nöbet değişimi var
Yıldızlar bir bir sönerken
Ufuk kızıllaşıyor ay utangaç
Âlemin dansı başlıyor
Kuşlar ötüyor, bitkiler uyanmış
Güneş doğarken tepenin ardından
Yollar coşuyor, dağlar sisli
Yeni bir gün.
Gelişi aydınlık, gidişi karanlık muhakkak
Kim bilir bugün ne mutluluklar yaşanacak ne acılar çekilecek
Kim bilir ne gelenler ne gidenler olacak
Ne aşklar yaşanacak, filizlenecek, belki ne sevgiler
Belki de ne sevgili kalacak ne sevgi
Gün başladı bile anlatırken
İşliyor saat durmadan
Nefes nefese işçi telaşlı
Yaşlı adam soluk soluğa koşmakta
Kadının yüzü mor kesilmiş ağlamaklı
Arkasından gelecek bir sapık için telaşlı
Çocuk ağlıyor, alıp götürüyor yabancı bir adam
Oturdu deniz kenarına düşünceli başka bir adam
Bakıyor uzaklara dalgın belki de yorgun
Arı çalışıyor. Karınca arayışta
Cami avlusu kalabalık öğlen sıcağında
Bebek terk edilmiş, yazık, anne üzgün ve çaresiz
Asker nöbette
Kalem tutuyor eller sırtındaki çantadan belli
Köpek gezintide, güvercin yem derdinde
Çaylar içiliyor yudum yudum
Şelale öfkeli, daha bir çılgın sanki
Gün ne çabukta bitmiş güneş ufku kızartmış
Kalkıyor son otobüs gözler nemli
Dede yalnız, nine yol gözlüyor
Evet diyor gelin, yuvalar kuruluyor mutlu
Baba oldum diyor genç adam, gözleri ışıl ışıl
Nice öğrenci sınav kazanıyor, ne fakülteler bitiyor
İş buldum diyor üç çocuklu baba,
Sırtından büyük bir yükü atmış, derin bir oh çekiyor
Yaşlı amca son nefesini veriyor, evlatlarından uzakta
Yaşıyor insanlar, herkes kendi derdinde
Akşam oluyor, batıyor güneş
Ömründen bir yaprak daha koparıyor âdemoğlu
Çekilirken istirahate gözlerini kapatıyor usulca,
Sabaha çıkıp çıkamayacağına bilemeden…

Şikâyetim - Gece Kitaplığı Yayınevi - 2020