Güneşin Gözyaşları Şiiri - Turgut Uzdu

Bütün gece tutuşur
Hasretime dayanamaz sabahları
Hep gül yapraklarına düşer
Kızıllıkları arasında
Güneşin gözyaşları.

Gece benim gibidir
Hasretimle yanar, kavrulur, kararır
Kavuşamayınca sevdama
Kendi karanlığında kaybolup
Zifiri bir hal alır.

Sensizliğin şeklindedir bulutlar
Gönlüme benzer, şekilsiz
Bazen hüznünden bozarır
Bazen şimşekler çakar
Gözlerindeki gibi eşsiz.

Nehirleri bilir misin
Hep beni kavuşturmaktır istediği
Nice yokuşları aşar, barajlardan geçer
Rakkaseler gibi kıvrılır, dönesin diye
En güzel danslarıdır gösterdiği.

Ağaçlar süslenir yapraklarla
Çiçeklerle seni çağırır
Gül bahçesine yolun düşerse bir gün, dinle
Bütün bülbüller, dönesin diye
Senin adını haykırır.

Anlamsız bir gidişti
Ellerim kışları topladı avuçlarına
Bir türlü kavuşamadı gözlerim gözlerine
Düğüm atamadı
Vuslatın vuslatsız uçlarına.

Zamansızdı gidişin
Zamanı hapsedememiştik gönlümüze
Bir türlü sen olamamıştık
Bir gece bile sabahlayamamış
El ele
Diz dize oturamamıştık.

Dünyanın bütün mendillerini toplasalar
Benim gözyaşlarımı silemez
Bilirim
Gözyaşı denizlerinde boğulsam bile
Giderken sallanan mendiller seni getiremez.

Güneşin gözyaşlarıdır her sabah
Işıltılarla seni arayan
Güllerin rengine iyi bak
Yüreğimdir, yüreğimdir
Gül yapraklarında kanayan…

Son Değişiklik Tarihi 18.08.2007 00:07:00